Zagadka komandora Kłoczkowskiego polega chyba na tym, że część nawet dobrych dowódców nie czuła się dobrze dowodząc w toku wojny okrętami podwodnymi, ulegała nastrojom klaustrofobicznym i lękowym, po prostu ich psychika nie nadawała się do tego rodzaju służby. To zjawisko zaobserwowano także u szeregu dowódców amerykańskich okrętów podwodnych, walczących podczas wojny z japońską flotą na Pacyfiku. Pierwszy dowódca słynnego amerykańskiego "Wahoo" - Kennedy, zachowywał się identycznie jak komandor Kłoczkowski - okręt podwodny wyraźnie mu "nie leżał" i unikając walki zmarnował wiele okazji, a mógł zatopić niezły tonaż. Gdy go zmieniono, wykazał się męstwem jako dowódca niszczyciela "Guest" i dostał za to Srebrną Gwiazdę.
U naszego komandora w czasach pokoju ta wada psychiki nie musiała się objawić, ale w warunkach wojennego zagrożenia... Weterani wojenni najlepiej wiedzą, jak diametralnie zmieniają się wtedy ludzie.