|
Co zrobić, kiedy znajdziemy WRAK ORŁA?
|
| puntopunto |
Dodano 25-11-2008 21:32
|
Marynarz
Posty: 2
Dołączył: 25/11/2008 21:30
|
GDZIE I CZEMU ZATONOŁ |
| |
|
|
| pawelciol |
Dodano 14-02-2009 15:01
|
Podporucznik marynarki
Posty: 236
Dołączył: 13/02/2009 20:04
|
Nie powinni go ruszać i tyle ,zresztą nie wiadomo czy i kiedy w ogóle zostanie odnaleziony a co do "hien cmentarnych" to slyszałem w jakim stanie po ich przejsciu są wraki japońskich jednostek na atolu Truk. |
| |
|
|
| pawelciol |
Dodano 20-02-2009 20:24
|
Podporucznik marynarki
Posty: 236
Dołączył: 13/02/2009 20:04
|
Nie wiadomo ile z "ORŁA"zostało,gdyby na przykład wybuchły głowice torpedowe to ciekawi mnie czy z wraku dużo byśmy znaleźli. |
| |
|
|
| ted |
Dodano 21-02-2009 11:03
|
Porucznik marynarki
Posty: 455
Dołączył: 03/02/2009 17:52
|
Dopiero co był film pokazujący historię U-864, który został pod koniec II wojny zatopiony w położeniu podwodnym przez okręt podwodny Brytyjczyków - też z zanurzenia (jedyny taki przypadek). Na zdjęciach wraka U-boota widać, jak jedyna celna torpeda rozcięła go dokładnie na pół. W wypadku trafienia kilkoma torpedami okręt podwodny rozpadnie się dosłownie na części, a wybuch torped w przedziale dziobowym dałyby podobny efekt do wybuchu miny. U dwóch U-bootów znalezionych u brzegów Kornwalii wybuchy min oderwały sekcje dziobowe na znaczej długości. Z reguły, gdy okręt tonie dziobem, dodatkowo łamie go o dno, jeśli uderza pod pewnym kątem, a dziób byłby wcześniej naruszony eksplozją.
Edytowany przez ted dnia 21-02-2009 12:27
|
| |
|
|
| Stary_Wraq |
Dodano 24-02-2009 14:10
|
Kapitan marynarki
Posty: 620
Dołączył: 05/02/2005 10:23
|
Tak naprawdę to nie wiadomo, a ni gdzie, ani czemu zatonął ORZEŁ. Wersji na temat przyczyn jego utraty jest co najmniej siedem, a są na tym Forum tacy, co orientują się w tej akurat kwestii ze szczegółami. Za oficjalną datę utraty okrętu wciąż przyjmuje się 8 czerwca 1940 roku. Ale być może już niedługo.
Na pewno rozstrzygające znaczenie będzie miało tu odnalezienie wraku. Sensacja będzie dopiero wtedy, kiedy okaże się, że nasz ORP leży sobie gdzieś na uboczu, bez śladu uszkodzeń spowodowanych przez działania wojenne, utracony wskutek przyczyny niebojowej.
Wciąż czekam na informacje od Angoli na temat tego, skąd i jak oni wiedzieli, że rozkazy od dowództwa rzeczywiście docierały do właściwych odbiorców w morzu?? I że były wykonywane???
Zauważmy, że tu i tam powtarzają się przypuszczenia - że dotarł... że zmienił... że wyruszył z powrotem... a tymczasem wiecie już, co: mógł lec na dnie całkiem niedaleko bazy, nie docierając nawet do pierwszego ze swoich sektorów.
Edytowany przez Stary_Wraq dnia 24-02-2009 14:11
|
| |
|
|
| ted |
Dodano 24-02-2009 14:49
|
Porucznik marynarki
Posty: 455
Dołączył: 03/02/2009 17:52
|
Z tego, co mi wiadomo, był to zazwyczaj jakiś bardzo krótki sygnał, potwierdzający, że okręt odebrał rozkaz. Był trudniejszy do namierzenia przez przeciwnika i dlatego zalecany.
Edytowany przez ted dnia 24-02-2009 14:49
|
| |
|
|
| Stary_Wraq |
Dodano 09-06-2009 13:00
|
Kapitan marynarki
Posty: 620
Dołączył: 05/02/2005 10:23
|
Następne pytanie do pp. Brytyjczyków: czy dowództwo flotylli w ogóle odebrało coś od ORŁA? Jeśli nie - to znaczyłoby, że jednak nie dopłynął i szukać należy po drodze. |
| |
|
